Choroba Crohna

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą chorobą zapalną. W chorobie Leśniowskiego-Crohna układ odpornościowy atakuje przeciwciała w przewodzie pokarmowym i wywołuje proces zapalny - może to wystąpić w dowolnym miejscu przewodu pokarmowego, od ust aż do odbytnicy. W przeciwieństwie do wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, które atakuje tylko dolną część jelita grubego i odbytnicy.

Objawy choroby Crohna

Najczęstsze objawy Crohna to ból brzucha, biegunka (która może być krwawa, jeśli zapalenie jest ciężkie), gorączka i utrata masy ciała.

Inne objawy, które mogą wystąpić, to niedokrwistość, wysypka skórna, zapalenie stawów, zapalenie oka i zmęczenie. Dana osoba może również doświadczać zaparć i problemów jelitowych / płuc jelitowych (przetoka). Ludzie z chorobą Leśniowskiego-Crohna mają większe ryzyko zachorowania na raka jelit.

Objawy kliniczne

Jak wspomniano powyżej w sekcji „objawy”.

Diagnoza i przyczyna

Chorobę Leśniowskiego-Crohna wywołuje szereg czynników, w tym epigenetyczne, immunologiczne i bakteryjne. Rezultatem jest przewlekły proces zapalny, w którym układ odpornościowy organizmu atakuje przewód pokarmowy - najprawdopodobniej próbując zwalczyć to, co uważa za przeciwciała drobnoustrojów.

Uważa się, że stan ten jest częściowo spowodowany osłabieniem układu odpornościowego i stwierdzono, że geny odgrywają istotną rolę w chorobie. Palenie jest powiązane z podwójnym ryzykiem choroby Leśniowskiego-Crohna.

Diagnozę przeprowadza się poprzez szereg badań, w tym biopsję, obrazowanie i dokładną historię medyczną. Inne choroby, które mogą być diagnozami różnicowymi, obejmują zespół jelita drażliwego i chorobę Behceta. Kolonoskopię zaleca się regularnie (mniej więcej raz w roku) 1 lat po postawieniu diagnozy - w celu zbadania raka jelita grubego i tym podobnych.

Kogo dotyczy choroba?

Choroba dotyka 3.2 na 1000 mieszkańców Europy i Ameryki. Stan nie jest tak powszechny w Afryce i Azji. Od lat 1970. XX wieku nastąpił gwałtowny wzrost zachorowań w krajach rozwiniętych - i może to być spowodowane zmianami diety, zwiększonym zanieczyszczeniem i innymi czynnikami, które odgrywają epigenetyczną rolę w chorobie.

Mężczyźni i kobiety są w równym stopniu dotknięci chorobą Leśniowskiego-Crohna (1: 1). Stan ten zwykle zaczyna się u nastolatków lub dwudziestu lat, ale w rzadkich przypadkach może również rozpocząć się w innym wieku.

leczenie

Nie ma leków ani operacji, które mogłyby wyleczyć chorobę Leśniowskiego-Crohna. Dlatego leczenie ma na celu łagodzenie objawów, a nie wyleczenie. Dieta dostosowana może być bardzo przydatna w leczeniu choroby - dlatego zachęcamy do kontaktu z dietetykiem klinicznym w celu zbadania i ustalenia programu żywieniowego. Unikanie glutenu, laktozy lub dużej zawartości tłuszczu może u wielu osób złagodzić objawy - w przeciwnym razie często zalecana jest wysoka zawartość błonnika, na przykład w płatkach owsianych i tym podobnych.

Zdecydowanie zaleca się również, aby palacze z tym schorzeniem jak najszybciej zaprzestali palenia - ponieważ podrażnia to chorobę na dużą skalę.

Powiązany temat: Ból brzucha? Powinieneś to wiedzieć

Przeczytaj także: - Pełny przegląd chorób autoimmunologicznych