Laatst bijgewerkt op 05/02/2024 door De pijnklinieken - Interdisciplinaire Gezondheid

Therapierijden - Paardrijden is therapie voor lichaam en geest!

Geschreven door: Fysiotherapeut Ane Camilla Kveseth, erkend paardenfysiotherapeut en bijscholing in interdisciplinair pijnmanagement. Praktijk voor therapeutisch paardrijden / paardenfysiotherapie in Elverum.

Het gebruik van de bewegingen van het paard bij de behandeling wordt onderschat en wordt vooral alleen toegepast bij mensen met ernstige lichamelijke en/of psychische beperkingen. Paardrijden is voor veel meer mensen een goede behandelvorm. Paarden zorgen voor beheersing, levensplezier en betere functionaliteit.

"- Wij bij Vondtklinikkene - interdisciplinaire gezondheidszorg (zie kliniekoverzicht). haar) bedankt Ane Camille Kveseth voor deze gastpost. Neem contact met ons op als u ook een bijdrage wilt leveren met een gastpost."

- Belangrijke link naar lichaamsbewustzijn

Paardrijden is een laag gedoseerde en zachte activiteit die zorgt voor een regelmatige ritmische beweging in de rug van de wervelkolom, het stimuleert de middenhouding, meer stabiliteit en balans en is daarom ook een belangrijke schakel in lichaamsbewustzijn. Naast mensen met fysieke en / of mentale beperkingen, kunnen mensen met chronische rugpijn, niet-specifieke pijndiagnoses, vermoeidheidsdiagnoses, evenwichtsproblemen en psychische problemen mogelijk goed reageren op behandeling met paarden en hun bewegingen.

Wat is therapie rijden?

Therapierijden, of paardenfysiotherapie zoals de Noorse Fysiotherapeuten Vereniging (NFF) het noemt, is een methode waarbij de fysiotherapeut de bewegingen van het paard als basis van de behandeling gebruikt. De bewegingen van het paard zijn bijzonder gunstig voor het trainen van het evenwicht, het versterken van de spieren, het symmetrische spierwerk en de coördinatie (NFF, 2015). Therapeutisch rijden is een lichtgebaseerde vorm van fysiotherapiebehandeling, wat deze vorm van therapie uniek maakt. Paardrijden is een vorm van behandeling die leuk is en waar de ruiters naar uitkijken. Therapeutisch paardrijden wordt tegenwoordig over de hele wereld beoefend, ook als een waardevolle behandelingsmethode bij somatische en psychiatrische behandelingen.

Wat is er zo uniek aan de bewegingen van het paard?

1. Rijden als lichaamsbewustzijn en richting bewegingskwaliteit

De beweging van het paard in gestapelde stappen stimuleert de hele persoon tot actieve deelname (Trætberg, 2006). Het paard heeft een driedimensionale beweging die erg lijkt op de bewegingen in het bekken van de mens tijdens het lopen. De beweging van het paard beïnvloedt de ruiter naar voren en naar achteren en zorgt voor een kanteling van het bekken, evenals van links naar rechts met een rotatie van de romp (zie filmpje). Rijden bevordert de mobilisatie van het bekken, de lumbale kolom- en heupgewrichten en de ontwikkeling van meer symmetrisch gecontroleerde hoofd- en rompposities. Het zijn de variaties in gang, snelheid en richting van het paard die de rechtopstaande houding stimuleren (MacPhail et al. 1998).

Herhaalde en langdurige behandeling is gunstig voor motorisch leren. In een rijsessie van 30-40 minuten ervaart de ruiter 3-4000 herhalingen van de driedimensionale beweging van het paard. De berijder leert te reageren vanuit de ritmische bewegingen die de stabiliteit in de romp uitdagen en houdingsaanpassingen uitlokken. Rijden zorgt voor contact met diepliggende spieren. Het bekken moet meebewegen met de ritmische beweging van het paard (Dietze & Neuermann-Cosel-Nebe, 2011). Paardrijden bevordert functionele bewegingen, flow, ritme, minimaal krachtgebruik, vrije ademhaling, flexibiliteit en coördinatie. De berijder heeft een stabiel midden, mobiel bekken, vrije armen en benen, goede ascondities, contact met de grond en gewrichten in een flexibele middenpositie. De diagnostische beweging die tijdens het rijden optreedt, is nodig voor rotatie in de wervelkolom en centrering van het lichaam (Dietze, 2008).

2. Het effect van rijden op stabiliteit en balans

Balans, of houdingscontrole, is geïntegreerd in alle functies en is het resultaat van een complexe interactie tussen sensorische informatie, het bewegingsapparaat en modificaties van het centrale zenuwstelsel. De houdingsregulatie ontstaat als reactie op interne krachten, externe verstoringen en / of bewegende oppervlakken (Carr & Shepherd, 2010). Tijdens het rijden zijn er veranderingen in de lichaamshouding die het vermogen stimuleren om sensorische informatie te ontvangen en te gebruiken en posturale aanpassingen, zoals reactieve en proactieve controle, uitdagen. Dit komt doordat het rijden voortdurend de relatie verandert tussen het zwaartepunt (COM) van de berijder en het ondersteuningsoppervlak (Shurtleff & Engsberg 2010, Wheeler 1997, Shumway-Cook & Woolacott 2007). De reactieve controle wordt beïnvloed door onvoorziene veranderingen in ex. tempo en richting, terwijl de proactieve controle nodig is om de veronderstelde houdingsaanpassingen uit te voeren die de beweging van het paard biedt (Benda et al. 2003, Carr & Shepherd, 2010).

3. Transferwaarde voor loopfunctie

Er zijn drie componenten die aanwezig moeten zijn voor een functionele wandeling; gewichtsverplaatsing, statische / dynamische beweging en een roterende beweging (Carr & Shepherd, 2010). Door de driedimensionale gang van het paard zijn alle drie de componenten aanwezig in de romp en het bekken van de ruiter, en activeren ze de spieren in zowel de romp als de bovenste en onderste ledematen. Controle in de romp biedt de mogelijkheid om rechtop te zitten, staan ​​en lopen, gewichtsverandering aan te passen, bewegingen tegen de constante zwaartekracht in te sturen en lichaamshoudingen te veranderen en te controleren voor balans en functie (Umphred, 2007). Als spieren spastisch zijn of als er contracturen zijn opgetreden, heeft dit invloed op het vermogen om te bewegen (Kisner & Colby, 2007). Een ontspanning in spiervezels zorgt voor verbeterde condities voor bewegingsbereik en bewegingsbereik (ROM). (Carr & Shepherd, 2010). Tijdens het rijden is er een regelmatige herhaalde activering van de spieren om de zithouding op het paard te behouden, en een dergelijke mobiliteitstraining leidt tot een verandering in de spierspanning (Østerås & Stensdotter, 2002). Het zal de elasticiteit, plasticiteit en visco-elasticiteit van het weefsel beïnvloeden (Kisner & Colby, 2007).

samengevat

Op basis van wat hierboven is vermeld en wat de bewegingen van het paard op de ruiter beïnvloeden, kan dit worden overgebracht naar aandoeningen waarbij bovenstaande functies een wens zijn. Deze interne ervaring in de praktijk, in de veronderstelling dat slechts één rijsessie 3-4000 repetitieve bewegingen oplevert, ondersteunt dat rijden een goede functie heeft tegen loskomen op gespierde spieren en betere gewrichtsaandoeningen en houdingsveranderingen, wat in de meeste gevallen een bevinding is met langdurige pijnproblemen. Verhoogde lichaamscontrole, verbeterd contact met het eigen evenwicht en een groter lichaamsbewustzijn vormen de basis voor het veranderen van functie op een heel andere manier dan geen enkele andere vorm van behandeling in zo'n korte tijd kan bieden. Therapie rijden is ook belangrijk voor zintuiglijke training en motorische training, maar ook voor leren en voor het stimuleren van concentratie en sociale aanpassing (NFF, 2015).

Praktische informatie over therapie rijden:

Ruiterfysiotherapie wordt uitgevoerd door een fysiotherapeut die de cursus NFF in therapie rijden in de fasen 1 en 2 heeft afgerond en met goed gevolg heeft afgelegd. De manege moet zijn goedgekeurd door de districtsarts, zie Sectie 5-22 van de National Peoples Act. Als u wilt rijden als behandelmethode, moet u zijn doorverwezen door een arts, manueel therapeut of chiropraxie. De Basisverzekering draagt ​​bij aan 30 behandelingen per jaar en de fysiotherapeut heeft de mogelijkheid om betaling van de patiënt te verlangen, hetgeen de kosten weerspiegelt die de fysiotherapeut heeft (NFF, 2015). Voor sommigen is dit de toegangspoort als vrijetijdsbesteding of als sport.

Ruitertherapie - YouTube-video:

Literatuur:

• Benda, W., McGibbon, H. N., en Grant, K. (2003). Verbeteringen in spiersymmetrie bij kinderen met hersenverlamming na therapie met paarden (hippotherapie). In: The Journal of Alternative and Complimentary Medicine. 9 (6): 817-825
• Carr, J. en Shepherd, R. (2010). Neurologische revalidatie - Motorische prestaties optimaliseren. Oxford: Butterworth-Heinemann
• Kisner, C. en Colby, LA (2007). Therapeutische oefening - grondslagen en technieken. VS: FA Davis Company
• MacPhail, HEA et al. (1998). Posturale houdingsreacties bij kinderen met en zonder hersenverlamming tijdens therapeutisch paardrijden. In: Kinderfysiotherapie 10 (4): 143-47
• Norwegian Physical Therapy Association (NFF) (2015). Ruiterfysiotherapie - ons vakgebied. Opgehaald van: https://fysio.no/Forbundsforsiden/Organisasjon/Faggrupper/Ridefysioterapi/Vaart-Fagfelt op 29.11.15.
• Shumway-Cook, A., en Wollacott, MH (2007). Motorbesturing. Theorie en praktische toepassingen. Baltimore, Maryland: Lippincott Williams & Wilkins
• Shurtleff, T. en Engsberg JR (2010). Veranderingen in romp- en hoofdstabiliteit bij kinderen met hersenverlamming na hippotherapie: een pilotstudie. I: Fysiotherapie en ergotherapie in de kindergeneeskunde. 30 (2): 150-163
• Trætberg, E. (2006). Rijden als revalidatie. Oslo: uitgeverij Achilles
• Umprhed, DA (2007). Neurologische revalidatie. St. Louis, Missouri: Mosby Elsevier
• Wheeler, A. (1997). Hippotherapie als specifieke behandeling: een literatuuroverzicht. In: Angel BT (ed). Therapeutisch rijden II, strategieën voor revalidatie. Durango, CO: Barbara Engel Therapy Services
• Østerås, H. en Stensdotter AK (2002). Medische training. Oslo: Gyldendal Academic
• Dietze, S. (2008). Balans te paard: ruiterzitje. Uitgever: Natur & Kultur
• Dietze, S. en Neumann-Cosel-Nebe, I. (2011). Ruiter en paard back-to-back: tot stand brengen van een mobiele, stabiele kern in het zadel. Uitgever: JAAllen & Co Ltd

- Volg gerust de Vondtklinikkene - Interdisciplinaire Gezondheid op YOUTUBE

- Volg Vondtklinikkene gerust - Interdisciplinaire Gezondheid volg Vondt.net op FACEBOOK

Foto's: Wikimedia Commons 2.0, Creative Commons, Freemedicalphotos, Freestockphotos en ingezonden bijdragen van lezers.