posts

Ziekte van Graves

<< Auto-immuunziekten

Ziekte van Graves

Ziekte van Graves

De ziekte van Graves is een chronische auto-immuunziekte die de schildklier aantast. De ziekte van Graves is de meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie (een te hoog metabolisme). De meest kenmerkende symptomen van Graves zijn onder meer prikkelbaarheid, slaapproblemen, frequente hartslagen, spijsverteringsproblemen en soms 'uitpuilende ogen' (exophthalmus). Aan de andere kant van de schaal vinden we, als de meest voorkomende oorzaak van een laag metabolisme Hashimoto's thyroïditis.

 

Symptomen van de ziekte van Graves

De meest voorkomende symptomen zijn een slechte tolerantie voor hitte, diarree, gewichtsverlies, prikkelbaarheid, slaapproblemen, frequente hartslagen en spijsverteringsproblemen. Andere symptomen kunnen zijn: haaruitval, overmatig zweten, frequente stoelgang, spierzwakte, verdikking van de huid van de benen en 'uitpuilende ogen' - dit laatste wordt ook wel de oftalmopathie van Graves genoemd.

 

Klinische symptomen

Bij Graves kan af en toe een vergrote schildklier worden gevoeld en mensen kunnen ook een hoge bloeddruk hebben in combinatie met een onregelmatige hartslag of een extra hartslag. Er is ook gezien dat mensen met de ziekte van Graves kunnen worden beïnvloed door persoonlijkheidsveranderingen, zoals psychose, vermoeidheid, angst, prikkelbaarheid en depressie.

 

diagnose

De oorzaak van de ziekte van Graves is niet bekend, maar er is een genetische, erfelijke link en een epigenetische link met de ziekte gevonden. Degenen met familiale gevallen van de ziekte hebben een hoger risico om getroffen te worden. Bloedonderzoeken zoeken naar verhoogde niveaus van T3 en T4. De vergrote schildklier kan ook worden gediagnosticeerd met diagnostische echografie.

 

Twee van de meest definitieve symptomen van de ziekte van Graves zijn 'uitpuilende ogen' en verdikking van de huid op de benen - deze twee symptomen worden niet gezien bij andere aandoeningen van hyperthyreoïdie. Er moet echter worden vermeld dat slechts 25% van de mensen met Graves last heeft van exophthalmus.

 

Wie wordt door de ziekte getroffen?

De ziekte treft 1 op de 200 mensen. Het treft vrouwen 7.5 keer vaker dan mannen, en is normaal gesproken begonnen in de leeftijd van 40-60 jaar. De ziekte van Graves is goed voor 50% tot 80% van alle hyperthyreoïdie.

 

behandeling

Behandeling van de ziekte van Graves omvat antidiabetica, radioactief jodium en / of een operatie om de schildklier te verwijderen. Er wordt gezegd dat medicatie gedurende 6 maanden tot 2 jaar moet worden gegeven om effectief te zijn. Helaas komen deze medicijnen niet zonder bijwerkingen.

 

De meest voorkomende behandeling voor auto-immuunziekten is inbegrepen immunosuppressie - dat wil zeggen medicijnen en maatregelen die het eigen afweersysteem van het lichaam beperken en dempen. Gentherapie die ontstekingsprocessen in immuuncellen beperkt, heeft de laatste tijd grote vooruitgang laten zien, vaak in combinatie met verhoogde activering van ontstekingsremmende genen en processen.

 

Lees ook: - Compleet overzicht van auto-immuunziekten

Auto-immuunziekten

 

Wat kan ik doen, zelfs tegen pijn in spieren, zenuwen en gewrichten?

1. Algemene oefeningen, specifieke oefeningen, strekken en activiteiten worden aanbevolen, maar blijf binnen de pijngrens. Twee wandelingen per dag van 20-40 minuten zijn goed voor het hele lichaam en pijnlijke spieren.

2. Triggerpoint / massageballen we raden het ten zeerste aan - ze zijn er in verschillende maten, zodat je zelfs op alle delen van het lichaam goed kunt slaan. Er is geen betere zelfhulp dan dit! We raden het volgende aan (klik op de afbeelding hieronder) - een complete set van 5 triggerpoint / massageballen in verschillende maten:

triggerpunt ballen

3. training: Specifieke training met trainingstrucs van verschillende tegenstanders (zoals deze complete set van 6 breisels van verschillende weerstand) kan u helpen kracht en functie te trainen. Breitraining omvat vaak meer specifieke training, wat op zijn beurt kan leiden tot effectievere blessurepreventie en pijnvermindering.

4. Pijnstilling - koeling: Biofreeze is een natuurlijk product dat pijn kan verlichten door het gebied voorzichtig af te koelen. Koeling wordt vooral aanbevolen bij zeer hevige pijn. Wanneer ze zijn gekalmeerd, wordt warmtebehandeling aanbevolen - het is daarom raadzaam om zowel koeling als verwarming beschikbaar te hebben.

5. Pijnstilling - verwarming: Het opwarmen van strakke spieren kan de bloedcirculatie verhogen en pijn verminderen. We raden het volgende aan herbruikbare warme / koude pakking (klik hier om er meer over te lezen) - die zowel kan worden gebruikt voor koelen (kan worden ingevroren) als voor verwarming (kan worden verwarmd in de magnetron).

6. Preventie en genezing: Zo'n compressiegeluid zoals dit kan de bloedcirculatie naar het getroffen gebied verhogen, waardoor de natuurlijke genezing van geblesseerde of versleten spieren en pezen wordt versneld.

 

Aanbevolen producten voor pijnbestrijding

Biofreeze sproeidrogen 118ml-300x300

Biofreeze (Koude / cryotherapie)

koop nu

 

Lees ook: - Vitamine C kan de thymusfunctie verbeteren!

Limoen - Foto Wikipedia

Lees ook: - Nieuwe behandeling van Alzheimer herstelt het volledige geheugen!

De ziekte van Alzheimer

Lees ook: - 8 tips voor snellere behandeling van peesbeschadiging en peesontsteking

Is het een peesontsteking of peesblessure?

Zeegrasziekte

Zeegrasziekte

Zeegrasziekte is een chronische, reumatische auto-immuunziekte waarbij witte bloedcellen de endocriene klieren van het lichaam vernietigen, met name de speekselklieren en de traanklieren. De meest kenmerkende symptomen van zeegrasziekte zijn dus een droge mond en droge ogen.



Symptomen van Seagrass Disease

De twee meest voorkomende symptomen zijn een droge mond en droge, vaak geïrriteerde ogen. Deze in combinatie worden vaak sicca-symptomen genoemd. Andere plaatsen die symptomatisch kunnen zijn, zijn huid, neus en vagina. In ernstigere gevallen kan het ook belangrijke organen in het lichaam beschadigen. Vermoeidheid, spier- en gewrichtspijn komen ook vaak voor bij deze aandoening.

 

Een droge mond en droge ogen zijn de twee meest kenmerkende symptomen van de ziekte van Sjøgren

 

We moeten in gedachten houden dat het vrij gebruikelijk is om ook andere auto-immuunziekten te hebben als iemand door deze diagnose wordt getroffen - zoals bijvoorbeeld reumatoïde artritis en / of lupus. Andere symptomen kunnen zijn:

  • Gezwollen speekselklieren (vooral die achter de kaak en voor de oren)
  • Huiduitslag en droge huid
  • Langdurige uitputting
  • Gewrichtspijn, stijfheid en zwelling
  • Vaginale droogheid
  • Aanhoudende droge hoest

 

Klinische tekenen en bevindingen

Zeebessen kunnen gezichtsstoornissen, wazig zicht, chronisch oogongemak, herhaalde mondinfecties, gezwollen klieren, heesheid en slik- of eetproblemen veroorzaken. Andere complicaties kunnen zijn:

  • Gat in Tenna

    Speekselproductie in de mond beschermt de tanden tegen de bacteriën die de tanden kunnen beschadigen. Als dit wordt verminderd, heb je een grotere kans op het ontwikkelen van gebitsproblemen.

  • schimmelinfecties

    Mensen met zeegras kunnen gemakkelijker infecties ontwikkelen als gevolg van gistschimmels. Dit treft vooral de mond en buik.

  • Oogproblemen

    De ogen zijn afhankelijk van vocht om optimaal te functioneren. Droge ogen kunnen lichtgevoeligheid, wazig zicht en mogelijke schade aan het buitenoog veroorzaken.

 

Beïnvloed door Seagrass? Word lid van de Facebook-groep «Reuma - Noorwegen: onderzoek en nieuws»Voor de laatste updates over onderzoek en het schrijven van media over deze aandoening. Hier kunnen leden ook op elk moment van de dag hulp en ondersteuning krijgen door de uitwisseling van eigen ervaringen en advies.

 

Diagnose van zeegrasziekte

U weet niet precies waarom u de ziekte van Sjøgren ontwikkelt, maar er is een genetische, erfelijke link met de ziekte gevonden. Vanwege het uitgebreide symptomenregister van Sjøgren kan het moeilijk zijn om een ​​diagnose te stellen. Het is ook bekend dat bepaalde medicijnen dergelijke symptomen kunnen veroorzaken en dus verkeerd worden geïnterpreteerd als de ziekte van Sjøgren.

 

Relatieve resultaten kunnen onder andere worden verkregen door bloedonderzoeken, waarbij u kunt zien of de persoon hoge niveaus van ANA en reumafactor heeft - wat kan helpen bij het diagnosticeren van de ziekte. Men zal ook resultaten zien op de specifieke antilichamen SSA en SSB. Andere tests zijn onder meer de Bengal Rose-test, die op zoek is naar onderscheidende veranderingen in de traanfunctie, en de Schirmer-test, die de traanproductie meet. Speekselfunctie en -productie zullen ook worden gemeten bij mensen bij wie Sjøgrens wordt vermoed.

Wie heeft er last van Sjøgrens?

Vrouwen worden aanzienlijk vaker getroffen door de ziekte van Sjøgren dan mannen (9: 1). De ziekte komt meestal voor op de leeftijd van 40-80 jaar. Mensen die Sjøgrens ontwikkelen, hebben vaak een familiegeschiedenis van de aandoening of andere auto-immuunziekten. Sjøgrens is aangetroffen bij maar liefst 30-50% van degenen met reumatoïde artritis en bij 10-25% van degenen met systemische lupus.



Behandeling van zeegrasziekte

Er is geen behandeling die de functies van de klier volledig herstelt, maar er zijn symptomatische maatregelen ontwikkeld - waaronder oogdruppels, kunstmatige tranen en het medicijn cyclosporine, die allemaal helpen bij chronische, droge ogen. Patiënten met de aandoening dienen contact op te nemen met hun huisarts voor de best mogelijke follow-up en medicamenteuze behandeling.

 

De meest voorkomende behandeling voor auto-immuunziekten is inbegrepen immunosuppressie - dat wil zeggen medicijnen en maatregelen die het eigen afweersysteem van het lichaam beperken en dempen. Gentherapie die ontstekingsprocessen in immuuncellen beperkt, heeft de laatste tijd grote vooruitgang laten zien, vaak in combinatie met verhoogde activering van ontstekingsremmende genen en processen.

 

Lees ook: - Compleet overzicht van auto-immuunziekten

Auto-immuunziekten